कुटुम्बभरणाकल्पो मन्दभाग्यो वृथोद्यमः ।
श्रिया विहीनः कृपणो ध्यायन्छ्वसिति मूढधीः ॥१२॥
Text
kuṭumba-bharaṇākalpo
manda-bhāgyo vṛthodyamaḥ
śriyā vihīnaḥ kṛpaṇo
dhyāyañ chvasiti mūḍha-dhīḥ
Synonyms
kuṭumba—his family; bharana—in maintaining; akalpaḥ—unable; manda-bhagyah—the unfortunate man; vṛthā—in vain; udyamah—whose effort; sriya—beauty, wealth; vihinah—bereft of; krpanah—wretched; dhyāyan—grieving; śvasiti—he sighs; mudha—bewildered; dhih—his intelligence. ¶
Translation
Thus the unfortunate man, unsuccessful in maintaining his family members, is bereft of all beauty. He always thinks of his failure, grieving very deeply. ¶